Sociálně kulturní animace ve Španělsku a Latinské Americe – historický náhled

Roč.27,č.4(2017)
ENGLISH ISSUE

Abstrakt
Studie se zabývá fenoménem sociálně-kulturní animace ve Španělsku, která se v této části románského světa začala rozvíjet v pedagogickém a sociálním kontextu v 60. letech 20. století. Většina španělských odborníků hovoří o animaci ve smyslu sociálně kulturní animace, tj. v původním a nejrozšířenějším pojetí animace vůbec. Chápou ji jako druh komunitní činnosti (un tipo de acción comunitaria), jejímž hlavním cílem je vyvolat v jednotlivcích i skupinách aktivní participační postoj k procesu vlastního osobnostního a sociálního rozvoje. Text zachycuje nejvýznamnější vývojové momenty rozvoje sociálně-kulturní animace ve Španělsku od prvopočátků do doby současné s ohledem na její ukotvení v dobovém a společenském kontextu. Zaměřuje se na tři modality sociálně-kulturní animace ve Španělsku, které stanovil v 90. letech 20. století V. Ventoso Pérez a na aktuální situaci sociálně-kulturního animačního modelu ve Španělsku. Dále se zabývá otázkou profesionalizace animace a animátora, analyzuje aktuálně existující vzdělávací a profesionální profily sociálněkulturní animace ve Španělsku. Součástí textu je stručné přiblížení sociálně-kulturní animace v latinskoamerickém světě, resp. ve vybraných zemích hispánského světa (např. v Argentině, Ekvádoru a Mexiku) a určení základních shodných či rozdílných rysů se sociálně-kulturní animací španělskou.

Klíčová slova:
sociálně kulturní animace; animátor; pedagogika volného času; profesní orientace; Španělsko; latinskoamerická animace
Reference

Ander-Egg, E. (1987). ¿Qué es la animación sociocultural? Buenos Aires: Ed. Humanitas-ICSA.

Ander-Egg, E. (2000). Metodología y práctica de la animacion sociocultural. Madrid: CCS.

Ander-Egg, E. (2010). La animación sociocultural en los comienzos del siglo XXI. Madrid: Lumen.

Artera, A. U., Campistol, J. R., Zamora, J. M. J., & Serrano, C. S. (1995). Dějiny Španělska. Praha: Nakladatelství Lidové noviny.

Bendl, S. (2015). Vychovatelství: učebnice teoretických základů oboru. Praha: Grada.

Blanco, M. C. C. (2010). La animación sociocultural: oOrígenes, evolución y situación actual. Innovación y experiencias educativas, 29, 2.

Campuzano Marco, M. C. (2013). La animación sociocultural aterriza en el corazón del museo. Mito. Revista cultural. Retrieved from http://revistamito.com/la-animacion-sociocultural-aterriza-en-el-corazon-educativo-del-museo/555

Delgado, E. & Franch, J. (1986). Tipología de la animación. In P. López de Ceballos & M. Salas (Eds.), Formación de animadores y dinámicas de la formación. Madrid: Popular.

Delgado, E. (1988). La gestió cultural en els 90. In X. Úcar (Ed.), La animación sociocultural (pp. 95–109). Barcelona: Universitat Autònoma de Barcelona.

Escarbajal de Haro, A., & Martínez de Miguel López, S. (2009). Alternativas socieducativas para las personas mayores. Madrid: Dykinson.

Freixa, F. (1987). El lleure infantil a Catalunya, l’Estat Espanyol i l’estranger. Barcelona: Pleniluni.

Grosjean, E., & Ingberg, H. (1980). Animación sociocultural. Madrid: Ministerio de Cultura.

Hernández, L. (1989). De la animación sociocultural a la ingeniería de la cultura. Madrid: Popular.

Hipólito Ruiz, S. G., & Fernández Ortega, N. (2017). Contexto de la animación sociocultural. Madrid: Síntesis.

Kaplánek, M. (2012). Čas volnosti – čas výchovy. Pedagogické úvahy o volném čase. Praha: Portál.

Labourie, R. (1988a). La animación sociocultural en Francia: Líneas maestras y problemas. In M. Debesse & G. Mialaret (Eds.), La animación sociocultural (pp. 135–185). Barcelona: Oikos-tau.

Labourie, R. (1988b). Les institutions socioculturelles. Les mots clés. París: PUF.

Miguel Badesa, S. (1995). Perfil del animador sociocultural. Madrid: Narcea.

Ministerio de educación. (2013). BOE. Retreived from https://www.boe.es/boe/ dias/2013/01/31/pdfs/BOE-A-2013-964.pdf

Monclús, C. (2011). Animación sociocultural, un enfoque absolutamente necesario en la intervención cultural. Quaderns de animación, 13 de enero de 2011. Retrieved from http:// quadernsanimacio.net

Monera, M. L. (1992). Los animadores socioculturales: su personalidad y su tipología. In Quintana (Ed.), Fundamentos de la animación sociocultural (pp. 256-275). Madrid: Narcea.

Petrus i Rotger, A. (1997). Animación sociocultural y estado de bienestar. In J. Trilla (Ed.), La animación sociocultural. Teorías, programas y ámbitos (pp. 323–341). Barcelona: Ariel.

Salas, M. (1984). La mujer en los movimientos de animación sociocultural. AIC, 21, 32–40.

Sánchez Sánchez, A. (1991). La animación hoy. Madrid: CCS.

Sarrate Capdevila, M. L. (2002). Génesis y evolución de la animación sociocultural. Retrieved from https://es.scribd.com/document/116928703/Animacion-Sociocultural-Libro

Sarrate Capdevila, M. L. (2013). Animación e intervención sociocultural. Madrid: UNED.

Trilla, J. (1997). Animación sociocultural. Teorías, programas y ámbitos. Barcelona: Ariel.

Úcar Martínez, X. (2002). Medio siglo de animación sociocultural en España: Balance y perspectivas. OEI: Revista Iberoamericana de Educación.

Úcar, X. (1995). Los programas de animación sociocultural. Claves de la educación social, 1(1), 32–38.

Vážanský, M. (1995). Základy pedagogiky volného času. Brno: Paido.

Ventosa Pérez, V. (1993). Fuentes de la animación sociocultural en Europa. Madrid: Ed. Popular.

Ventosa, V. J. (2006). Perspectivas actuales de la animación sociocultural. Madrid: CCS.

Ventosa, V. J. (2008). Ámbitos iberoamericanos de animación sociocultural. Madrid: CCS.

Metriky

0

Crossref logo

0


556

Views

344

PDF (English) views