Kázeň ve světle alternativních způsobů vzdělávání

Roč.28,č.4(2018)
ENGLISH ISSUE

Abstrakt
Studie představuje analýzu konceptu kázně v alternativních školách ve světě. V rámci pedagogiky se dlouhodobě diskutuje problém role a místa kázně ve školním vzdělávání, jelikož existuje mnoho nedorozumění, protikladů a mýtů s tímto tématem spojených. Tento problém je většinou pojednáván fragmentárně nebo jednostranně podle toho, kdo je zastáncem jaká ideologie vzdělávání, tedy zda je proponent odpůrcem nebo zastáncem ukázňování žáků ve škole. Předkládaná studie se věnuje otázce, zda existuje rozdíl mezi názory a přístupy ve státních a alternativních školách. Navrhuji soustředit se na modely (ne)kázně ve škole podle toho, zda ji učitelé akceptují nebo ji naopak postrádají. Z předložených úvah na závěr dovozuji, že v dnešním globálním světě propojených významů, teorií, modelů, zkušeností a jednotlivých řešení nejsou alternativní školy příliš odlišné od některých škol státních.

Klíčová slova:
alternativní vzdělávání; pedagogika; škola; kázeň; ideologie vzdělávání; svoboda a přísná výchova
Reference

Bauman, Z. (1996). Etyka ponowoczesna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Bendl, S. (1998). Strašidlo nekázně aneb hledání východiska ze školských labyrintů. Praha: TH.

Bendl, S. (2001). Školní kázeň. Metody a strategie. Praha: ISV.

Bendl, S. (2003). Prevence a řešení šikany ve škole. Praha: ISV.

Bendl, S. (2004a). Kázeňské problemy ve škole. Praha: Triton.

Bendl, S. (2004b). Neukázněny žák. Cesta instituionální pomoci. Praha: ISV.

Bendl S., (2004c). Jak předcházet nekázni aneb kazeňské prostředky. Praha: ISV nakladatelství.

Bendl, S. (2005). Ukázněna třída aneb Kázeňské minimum pro učitele. Praha: Triton.

van Dick, L. (1979). Alternativschulen. Information-Probleme-Erfahrungren. München: Rowohlt Taschenbuch Verlag GmbH.

Dietrich, T. (1995). Die Pädagogik Peter Petersen. Der Jena Plan: Beispiel einer humanen Schule. Bad Heilbrunn: Klinkhardt.

Dziewiecki, M. (2006). Co dalej z wychowaniem w szkole? Retrieved from http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20061114&id=my11.txt z dn.

Edwards, C. H. (2006). Dyscyplina i kierowanie klasą. Warszawa: WN PWN.

Fish, S. (2006). Złodzieje języka, Gazeta Wyborcza z dnia 22-23 lipca.

Freinet, E. (1991). Erziehung ohne Zwang. Der Weg Célestin Freinets. München: DTV Verlag GmbH&Co.KG.

Freire, P. (1973). Pedagogy of the Oppressed. Nex York: Seabury.

Giddens, A. (2001). Poza lewicą i prawicą. Przyszłość polityki radykalnej. Poznań: Zysk i S-ka.

Gordon, T. (1991). Wychowanie bez porażek. Rozwiązywanie konfliktów między rodzicami a dziećmi. Warszawa: IW PAX.

Gordon, T. (1995). Wychowanie bez porażek w szkole. Warszawa: IW PAX.

Gordon, T. (1997). Wychowanie w samodyscyplinie. Warszawa: IW PAX.

Greenberg, D. (2004). Endlich frei! Leben und Lernen an der Sudbury – Valley – Schule. Freiamt im Schwarzwald: Arbor Verlag.

Greenberg, D. (2006). Ein klarer Blick. Neue Erkenntnisse aus 30 Jahren Sudbury Valle School. Leipzig: Tologo Verlag.

Gutek, G. L. (2003). Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji (Philosophical and Ideological Perspectives on Education). Gdańsk: GWP.

Illich, I. (1976). Społeczeństwo bez szkoły. Warszawa: PIW.

Illich, I. (2001). Odškolnění společnosti. Praha: SLON.

Key, E. (2005). Stulecie dziecka. Warszawa: Akademickie „ŻAK”.

Kohl, H. R. (1971). Antiautoritärer unterricht in der Schule von heute. Erfahrungsbericht und praktischje Anleitung. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Verlag GmbH.

Korczak, J. (1984). Pisma wybrane. Warszawa: Nasza Księgarnia.

Kosiorek, M. (2007). Pedagogika autorytarna. Geneza, modele, przemiany. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Ludwig, P. (Ed.). (1997). Summerhill: Antiautoritäre Pädagogik heute. Ist die frei Erziehung tatsächlich gescheitert? Weinheim: Beltz Verlag.

Melosik, Z. (1995). Postmodernistyczne kontrowersje wokół edukacji. Toruń – Poznań: Edytor, s.c.

Mieszalski, S. (1997). O przymusie i dyscyplinie w klasie szkolnej. Warszawa: WsiP.

Miller, A. (1991). Mury milczenia. Cena wyparcia urazów dzieciństwa. Warszawa: PWN.

Miller, A. (1995). Dramat udanego dziecka. Studia nad powrotem do prawdziwego. Warszawa: J. Santorski.

Miller, A. (1999). Zniewolone dzieciństwo. Ukryte źródła tyranii. Poznań: Media Rodzina.

Miller, A. (2000). Ścieżki życia. Historie, w których każdy odnaleźć może własne losy. Poznań: Media Rodzina.

Miller, A. (2006a). Gdy runą mury milczenia. Prawda faktów. Poznań: Media Rodzina.

Miller, A. (2006b). Bunt ciała. Poznań: Media Rodzina.

Montessori, M. (1990). Kinder sind anders. München: U. Weber, dtv/Klett-Cotta.

Montessori, M., Oswald, P., & Schulz-Benesch, G. (1976). Schule des Kindes. Montessori-Erziehung in der Grundschule. Freiburg: Verlag Herder.

Muszyńska, E. (1997). Swoboda, przymus i przemoc w relacjach: dziecko-dorosły. Poznań: UAM w Poznaniu.

Nawroczyński, B. (1987). Przymuszać czy wyzwalać? Dzieła wybrane. Warszawa: Wybór, przedmowa i wstęp Anna Mońka-Stanikowa, WSiP.

Neill, S. A. (1969). Theorie und Praxis der antiautoritären Erziehung. Das Beispiel Summerhill. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt.

Neill, A. S. (Ed.). (1975). Die Befreiung des Kindes. Frankfurt am Mein: Fischer Taschenbuch Verlag.

Popp, S. (1995). Der Daltonplan in Theorie und Praxis. Ein aktuelles reformpädagogisches Modell zur Förderung selbstständigen Lernens in der Sekundarstufe. Bad Heilbrun: Verlag Justus Klinkhardt.

Pyżalski, J. (2007). Nauczyciele-uczniowie. Dwa spojrzenia na dyscyplinę w klasie. Kraków: „Impuls”.

Röhner, R., Wenke, H. (2003). Daltonské vyučování. Stále živá inspirace . Brno: Paido.

Rewers, E. (1995). Koniec podróży. Trudna ponowoczesność. Poznań: Fundacji Humaniora.

Robertson, J. (1998). Jak zapewnić dyscyplinę, ład i uwagę w klasie. Warszawa: WSiP.

Rýdl, K. (1994). Alternativní pedagogické hnutí v současné společnosti. Brno: Marek Zeman.

Rýdl, K. (2001). Peter Petersen a pedagogika jenského planu. Praha: ISV.

Selye, H. (1974). Stres okiełznany. Warszawa: PIW.

Sławiński, S. (1994). Spór o wychowanie w posłuszeństwie. Warszawa: IW PAX.

Surzykiewicz, J. (2000). Agresja i przemoc w szkole. Warszawa: Centrum Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.

Štrynclová G. (2003). Summerhill. Model antiautoritativní výchovy. Pardubice: Univerzita Pardubice. Fakulta humanitních studií.

Szkudlarek, T. (1993). Wiedza i wolność w pedagogice amerykańskiego postmodernizmu. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Szymański, M. S. (1992). Niemiecka pedagogika reformy 1890-1933. Warszawa: WSiP.

Szymański, M. S. (2016). Myślenie i działanie w Drugiej Rzeczypospolitej. Esej polityczno-oświatowy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Śliwerski, B. (1996). Klinika szkolnej demokracji. Kraków: „Impuls”.

Śliwerski, B. (1998). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Śliwerski, B. (2009). Problemy współczesnej edukacji. Dekonstrukcja polityki oświatowej III RP. Warszawa: WAiP.

Thurn, S., Tillman, K. J. (1997). Unsere Schule ist ein Haus des Lernens. Das Beispiel Laborschule Bielefeld. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag GmbH.

Wallrabenstein, W. (1992). Offene Schule-Offener Unterricht. Raatgeber füt Eltern und Lehrer. Reinbek bei Hamburg: Rowohlt Taschenbuch Verlag.

Witkowski, L. (2009). Pięć lat późnie. Szkoła polska: między barbarzyństwem i Europą (lekcja „toruńska” i ślady prasowe – pięć lat później i co dalej?). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Zarzour, K. (2006). Gnębiciel ze szkolnego boiska. Jak radzić sobie z dziecięcą agresją i wychować asertywne dziecko. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.

Metriky

0

Crossref logo

0


1024

Views

470

PDF (angličtina) views